Trainen van kind paarden - stelling

[Nicole]

In het ontwikkelings schema wat ik maakte heb ik paarden en hun leeftijd onderverdeeld in termen die we allemaal wel kennen.
Baby paard, peuter paard, kleuter paard etc.

Het schema is denk ik zeer bruikbaar voor mensen die nog niet zo heel goed begrijpen dat ieder dier en mens een eigen natuurlijke ontwikkeling heeft die niet vertraagd of versneld kan worden.
Steeds vaker zie ik om me heen jonge paarden die soms de gekste kunstjes kennen en dat doen om hun brokje te krijgen.

Omdat iedere leeftijd een bepaalde, natuurlijke ontwikkeling heeft en wij de natuur van het dier in het paard zouden moeten respecteren is het niet aan te raden om bv een twee-jarig paard te leren steigeren.
Hij of zij zal dit kunstje leuk vinden, en uitvoeren.
Opvoeding is de fuindering en een éénmalige investering voor later.

Ken je het verhaal van de Chimpansee die met de fles in de luier bij mensen thuis is opgegroeid, en ken je ook de leeftijd waarin hij gaat puberen en verandert van lief schattig baby aapje in MONSTER .
Dat is niet echt zo, maar voor de mensen die het dier zien als lief schattig dier is het wel een verrassing dat het lieve aapje ook echt Aap is.

Bij paarden is het niet anders, de natuur heeft een ontwikkeling die we niet kunnen en mogen forceren. Doen we dat wel dan neem je een dier zijn identiteit af en schep je bij dat dier innerlijke verwarring.

Mij idee over paarden is ook dat we ons goed moeten beseffen dat een paard in zijn leven voornamelijk met andere paarden samen gaat leven, en wij daar niets aan toevoegen. Pas als hij/zij er aan toe is kunnen wij in beeld komen.
Het belangrijkste voor een paard is, denk ik, hoe ben ik paard en hoe zijn de anderen waar ik, paard, de rest van mijn leven de meeste tijd mee ga doorbrengen.
Dat is pas op de leeftijd van gemiddeld drie jaar en ouder.

Een veulen eens een keer in handen hebben, voetjes optillen en dat spoort dingen is prima, maar laat Moeder Natuur het werk doen. Eerst een paardje maken wat zich paards gedraagt, daarna kunnen wij in beeld komen.

[Flora2009]

Interessant stukje Nicole.

Zelf ben ik intussen 2 jaar onderweg met Floor, ze kwam bij me toen ze een uk was van een half jaar oud. Bewust heb ik er voor gekozen om haar in een gemengde groep te zetten ( eerst stond ze bij oudere paarden, later kwam er nog een jonkie bij. )

De basis kende ze al ( lees: meelopen aan het halster ), voetjes geven borstelen nog niet. Daar ben ik na een tijdje mee begonnen, en dat ging soms niet zonder slag of stoot. Ik heb haar de tijd gegeven en haar de ruimte gegeven om sowieso iedere dag met soortgenoten op te trekken en te leren om paard te zijn.

Er zijn dagen geweest waar bij ik heel duidelijk mijn grenzen aan moest geven. Hier heeft ze veel aan gehad en momenteel gaat het echt heel goed tussen ons. Zij weet precies wat ik wel wil en ook wat ik niet wil. Ook andersom is dit het geval. Niet dat ik nooit zoiets heb gehad van, Waar ben ik aan begonnen! laten we realistisch blijven haha.

In mijn beleving heb ik de gulden middenweg bewandeld met haar. Ze heeft de afgelopen zomer op de wei gestaan en heb ik mezelf er eigenlijk niet zoveel mee bemoeid, daar had ik het op dat moment ook veel te druk voor.

áls ik nu iets met haar doe ( ze is nu 2,5 jaar ) is het een waar feestje. Zij heeft plezier en ik ook!
we doen nu 1x per week in /de bak spelen 1x per week even borstelen en de manenpartij weer even in fatsoen brengen . ) ze vind het leuk om bezig te zijn en staat heel erg open voor nieuwe dingen zoals een keer met een zeiltje bezig te zijn of eens over een balkje heen stappen.

je zou kunnen stellen dat we elkaars ( voorlopige ) handleiding hebben gevonden. dat is wel zo fijn! verder heb ik nog geen planning voor het hoe en het wat verder. We gaan lekker van elkaar genieten en we zien wel hoe het komt...........

Ik zal binnenkort nog eens foto`s plaatsen van hoe ze er nu uit ziet. Ze heeft een prethoofdje gekregen!!

[Furia]

We hebben nu 3 veulens gefokt. Bij alle 3 heb ik meteen toen ze een paar uur oud waren overal betast, geaait, langs de beentjes gegaan enz. Even later voetjes geven en als de smid er was, dan ging hij de hoefjes uitkrabben en een beetje op de hoefjes tikken. Als mams gepoets werd, dan kreeg de kleine ook een "poetsbeurt". Elke keer als ik wat met het veulen deed, werd alles wat ze al mee hadden gemaakt herhaald.

Atje is verplicht met 4 maanden afgespeent, had zn ma de vernieling ingeholpen en moest medicijnen en stalrust hebben. Atje is 1 1/2 jaar eerder naar Belgie verhuisd dan wij. Atje heeft tot zn 2de jaar in de opdok gestaan. 4 x per jaar met de trailer en zn vriendje naar stal voor de smid, ontwormen en eventueel een enting. Verder heeft hij 24/24 in het land gestaan. Er is niks met hem gedaan. Atje is met 2 verkocht en daar heeft hij ook nog ruim een jaar in de opfok gestaan.

Buena en Biola hebben dezelfde opvoeding als Atje gehad. We moesten Buena afspenen, omdat Famosa heel erg mager werd. Bio en Buena hebben even met zn 2 in een box hier gestaan en daarna de opfok in. Buena heeft tot vorig jaar zomer in de opfokgestaan. Bio is terug gekomen naar huis, verkocht en weer terug. Ik heb al die tijd niks met Bio gedaan. Alleen buiten en binnen gezet, meer niet. Dus ook niet trutten en pennien. Vorig jaar zadelmak gemaakt en weer een half jaar niks met haar gedaan.

Het zijn alle 3 leuke paarden geworden. Buena was de ondeugenste van het stel, maar is nu een brave merrie. Ze is verkocht toen ze een maand of 3 oud was.

Bij het volgende veulen gaat het net zo. Een hengst moet je in de opfok stoppen voor de socialisatie. Laat de kleuters maar lekker spelen en ravotte. Met een merrie gaat het wat makkelijker. Een half jaar of jaar opfokt kan geen kwaad en daarna gewoon thuis en niks met ze doen. Ze kunnen lekker kleuter zijn en ik moet me daar niet mee bemoeien.

[Coco]

Ik 'zit' hier met Barca van ook krap 2,5 en hoogdrachtig te puzzelen over je topic. Ik wilde toch dat ze, gezien de situatie die er snel aan komt, het nodige kon en wist en vertrouwen had/heeft in alles wat ik doe.
Ze oogt bovendien fysiek en in haar hoofdje al zo volwassen en stabiel en toch zie je ook dat ze nog zo jong is. Ze kan en doet eigenlijk alles wat de volwassen paarden doen (behalve werken) en manoeuvreert super in de groep. Ook alle andere dingen (voetjes geven, meelopen, soepel omlopen bij het hek, wasplaats, overal aanraken, tempen, overal afspoelen, trailer laden, singel aan/af, met zaklamp uiertje loeren etc.) kent ze en doet ze zonder enig probleem of spanning: beetje spoedcursusje van gemaakt ivm de naderende geboorte, ook al was ze al het nodige gewend. Werken uiteraard totaal niet. Ik ben zeer onder de indruk van hoe ze alles doet en oppikt zonder enige vorm van stress. Als je niet beter zou weten zou je bijna denken dat ze al 5 is en haar tweede veulentje krijgt...Kennelijk zorgt de natuur er voor dat ze er toch wel degelijk klaar voor is.
Maar ik hoop toch dat als het veulentje er is, ze ook nog een tijdje lekker mallotig jong zal kunnen zijn!

[BuenaSuerte]

Wij hebben nu vier veulens gefokt zelf en hebben meerderen 1.5 en 2 jarige paarden gehad.
Ik ben van mening dat minder is meer. Laat de moeder zoveel mogelijk zelf oplossen en dit in een groep van paarden. Wat ik wel heel belangrijk vind is dat er al een gevestigde rangorde is in de groep. Dit geeft stabiliteit en rust.
Wij hebben nooit een veulen aan een halster dat regelt de moeder. Moeten ze van wei verplaats worden dan loopt het gewoon mee. Hoefsmid zo lang als mogelijk mee wachten. Mijn ervaring is ook dat het zich zelf goed reguleert.
Enten in een box met mama en dan hals en hoofd vast houden en prikken. Als mama er maar is is er niets aan de hand.
Als het veulen een jaar is dan is het eigenlijk al zo gewend aan dat mens met voer dat een halster en meelopen geen probleem is. Ik ben aardig, dat appel en voer mens. Dat heeft haar moeder haar/hem geleerd.
Als we de veulens uit spanje krijgen dan heeft het al wat meer ervaring maar dan nog beginnen we gewoon weer opnieuw. Lekker tussen de gevestigde orden en dan gaat het ook weer van zelf.

Mooi hé, hoe paarden paarden het beste opvoeden Dat kunnen hun veel beter dan ik...

[Furia]

In een kudde gaat het af en toe heel hard aan toe. Wij zijn dan echt softy's. Dan zijn er nog mensen die boos worden als je een knal verkoopt als het veulen bijt of zo. Ik voer je, dus lief doen graag! Dat lieve schattige veulen is straks 500 a 600 kg en dan ben ik 0.0. Jong geleerd is oud gedaan, dus bijten mag niet. Klaar! Ik ben je mensenmoeder, dus ook naar mij luisteren!

Bij mij krijgen ze vanaf dag 1 een halster om als ze naar buiten gaan. De veulens die we hadden waren nogal van die eigenwijze types. Vooral de Polaco nakomelingen. Mama naar links, kind naar rechts. Echt van die eigenwijze ettertjes. Je moet er dan wel weer om lachen als je denkt dat ze hun moeder volgen, maar .... eh .... daar is het leuker, dus doei mams, ik kom zo wel ff. De Polacootjes waren de grapjassen. Bio was een heel bescheiden veulen. Had snel alles door en was veel braver dan die andere 2 ettertjes. Buena en Atje zijn volle broer en zus. Als veulen een kopie van elkaar. Ik was dus voorbereid op Buena. Ik kon de gebruiksaanwijzing van Atje uit de kast halen, heel makkelijk!

Opvoeden is de taak van mams en de mede kudde bewoners. Die redden het prima en in het land kom ik ook niet als het niet nodig is. Op stal zijn er andere regels dan in het land. Dus niet in mij bijten en niet mij ondersteboven lopen, doe je dat wel, dan kan je iets verwachten wat je mams ook doet, een knal!

Knal=flinke tik

[Nicole]

Er is geen volwassen (gezond) paard, wat hard is tegen veulens. Helaas dat ben ik niet met je eens.
Ik heb veel studies en observaties gedaan over wilde paarden, en juist paarden beschermen hun veulens enorm en tolereren heel veel gedrag.

In gevangenschap behandelen (te) veel mensen een veulen alsof het een volwassen paard is, en dan vraag ik wel eens hoe iemand zijn eigen kinderen corrigeert, of zijn of haar kind heeft leren eten met mes en vork. Laat staan die van een ander, rammen maar?
Nee, dat rammen op onschuldige veulentjes, daar word ik erg verdrietig van. Zo leren ze dat grofheid normaal mens/paardengedrag is.
Net wat je wil natuurlijk.
Wij zijn geen spofty's wij zijn behoorlijk agressieve wezentjes, we rammen vrij snel er op los. Niet eens uit slechte bedoelingen denk ik, maar uit onwetendheid. We snappen hun gedrag niet en snappen ook niet dat een jong paardde weg gewezen zou moeten worden, in plaats van hem of haar pijn doen.

In de dierenwereld, wordt wel gecorrigeerd, en vooral paarden dreigen heel wat af. Veel bluf en aan de jongeren om op tijd weg te zijn voor je wel geraakt wordt. Alleen in gevangenschap zie je dat paarden elkaar slopen, bijna altijd komt dat voort uit pure frustratie.

Nog een punt is dat we in gevangenschap nooit een kudde hebben, we zetten wel paarden bij elkaar en denken dan in onze zelfgemaakte droom dat we een kudde hebben. Dit hoor ik zo vaak, bij mij in de kudde...
Helaas, een klas met een juf is geen familie en zal dat ook nooit worden. Ze gaan misschien wel 'familiair' met elkaar om, maar familiebanden, nee die hebben ze niet.

Pas als je een echte kudde hebt ontmoet dan weet je dat je, in de tijd van de veulens, als mens beter ver uit de buurt kan blijven. Hij, de haremhengst sloopt je, en hij heeft gelijk. Met een beetje pech is er ook een merrie die het niet waardeert dat je te dicht bij bent, en aangevallen woreden door twee paarden, dat wil niemand meemaken.

Mensen zijn niet altijd bevriend met paarden, we dwingen en zijn helaas nog altijd agressieve wezentjes. We denken dat we met geweld ver komen, en dat komen we ook wel, totdat het kind groot is en geweld tot het 'normale gedragspatroon'hoort. Kun je een paard dat kwalijk nemen? Kun je dan nog terug, goddank wel, dieren willen niet agressief zijn. Ze willen een evenwichtig leven met rust.

Ik hoop dat dit ooit nog eens verandert, en dat mensen opnieuw leren kijken naar paarden, zoals ze echt zijn. Galant, teder, vriendelijk en vooral heel beschermend naar de veulens en naar hun vrienden.

Voor Coco zou ik willen meegeven je goed te bedenken wat je gaat doen. In gevangenschap kan een oudere merrie een veulen 'stelen'. Dat gebeurt wel eens op fokkerijen als een jonge merrie haar eerste veulen krijgt. De oudere merrie (=hoger) kaapt het veulen direct na de geboorte. Ze doet alles wat de moeder ook doet, alleen ze heeft geen melk. Voor fokkers is dat extra opletten, en als het nodig is corrigeren. Want zo'n veulen sterft als hij/zij de biet niet tijdig drinkt.

Als je een veulen van een te jonge merrie afpakt, door droogwrijven, halsteren etc. verbreek je de verbinding die de moeder zou moeten maken. Het is haar veulen, niet de onze. Werk samen met Moeder Natuur, maar neem het niet over, wij falen daar in. Grijp alleen in als het echt niet gaat.
De moederloze veulencentrale heeft het in ons landje niet voor niets zo druk met al de ingeprente veulens. Volgens de natuur zijn die door mensen 'afgepakt'. Maar niet iedereen wil naar het eigen gedrag kijken, en de behoefte om je te bemoeien met Moeder Natuur is enorm.
Moeder kan het best wel. Geef haar zoals Buenasuerte al zegt de gelegenheid, en waak, net als een haremhengst zou doen. Waken op een afstand en liefdevol en teder de jonge merrie begeleiden.

Die kant hebben paarden van nature. Geef de natuur een kans.
Wat ik schrijf is maar een advies Coco, en doe er mee wat je zelf past en wat jij denkt dat goed is.
Hoop op het allerbeste voor jullie.

[Coco]

Jahoor: die natuur gaat echt zijn gang wel bij Barca. Barca staat inmiddels onder IR camera bewaking 's nachts: dat betekent dat we alles zolang het goed gaat op zijn beloop zullen laten en haar rustig zonodig in het stikkedonker de tijd zullen geven om alles in alle rust te doen. Tot nu toe werkt dat prima: bij de andere veulens tot nu toe ook goed gegaan.
Lyrysk heb ik zo kunnen filmen: let wel, dit zijn infraroodbeelden van een stikdonkere stal waar je geen hand voor ogen ziet. Ik heb dit met mijn telefoon gefilmd op het scherm van de bewakingscamera vanaf de trap van de camper waar ik klaar stond om eventueel in te grijpen. 10 meter verderop gebeurde dit in alle rust. Wopke heeft echt geen idee gehad dat er meegekeken werd.
Maar ik wil ook klaar zijn voor gekke dingen: die gebeuren immers ook en dan moet er wellicht toch ingegrepen worden. Dus ook daar zijn we op voorbereid.
Ze gaat ook echt niet de groep in zolang er geen sprake is van een goede hechting en zolang ze niet beide kraakfit en sterk zijn. Eerst alleen en dan zal ze met een ervaren merrie staan. Dan maken we een apart groepje met de andere vier drachtige dames in de hoop dat we in de loop van de lente straks vijf langbenige springertjes hebben met een Spaans springertje als grootste!

[Nicole]

Oh, wat pak je dat mooi aan. Dit is natuurlijke helemaal geweldig, alhoewel je wel brak zal zijn na zo lang waken. Jemig.
Ik wil ook niet betweterig overkomen, maar het is waar ik op uit kwam. Contact via de moeder, en niet rechtstreeks.

Het is ook zo goed te begrijpen dat mensen zo graag willen helpen. Maar als ik jouw verhalen zo lees dan komt dat wel goed. Vooral als ze straks met andere merries kan lopen.
Ben je wel eens op de Woeste Hoeve geweest? Daar is een groep merries die evenwichtig en stabiel met elkaar leven. Dat is behalve mooi om te zien hoe iedereen de eigen plek en die van de anderen kent weet en respecteert. De veulens worden heus wel eens weggeduwd of gewaarschuwd, maar rake klappen, nee.
De merries beschermen hun veulens, en dat is moederliefde. Het zijn en blijven dieren. Ze kunnen niet rationeel denken zoals wij wel doen.

Coco wat heb je dat mooi voor elkaar joh, en ik hoop zo met je mee dat dit veulen gezond en vooral goed ter wereld komt. Hij zal in ieder geval een moeder hebben waar hij nog mee kan spelen, dat kan niet ieder veulen zeggen.
Spannend, en dank je voor je mooie reactie, je begrijpt dat ik het alleen maar goed bedoel, en niet om je de les te lezen maar om te helpen.