Longeren ter verbetering

[Nicole]

Wat is longeren, wat was het, wat is het geworden en wat voor doel heb je voor ogen.

Longeren begint met een eigen filosofie ontwikkelen. Waarom doe ik wat ik doe, en waarom.

In de paardenwerled, de belevingswereld van een paard, komt longeren niet voor. Er is geen paard wat een ander vastbindt en om zich heen laat stappen of draven.
In de mensenwereld, komt het wel voor en mensen willen ook iets anders van paarden. We willen ze gebruiken.

Voor we ze kunnen gebruiken moeten we ze eerst geschikt maken voor gebruik, ff schudden vooraf. Nee oneerdbiedig geintje, al komt het er wel een beetje op neer.

Wat is je doel van longeren:Beweging, gehoorzaamheid, woordjes installeren (die zijn verdraaid handig) maar vooral het sterken zowel geestelijk als lichamelijk.
Van oudsher longeerde men, de oude heren, noout aan een bit. Voor het longeerwerk, en overigens alle handwerk, werd een kaptoom, cavesson oid gebruikt wat op de neus inwerkte en de mond werd gespaard.
De mond is waar het om gaat, want uiteindelijk is rijkunst verfijning en niet bedoeld om te verharden.

[worteltje]

Waarom ik het longeren gebruik.
In mijn trainingsladder om mijn rijtechnisch doel te kunnen behalen.
Heb ik longeren dan handwerk en dan het rijgedeelte.
Tijdens het longeren kan ik het paard gaan leren om in een nieuwe balans te lopen deze is noodzakelijk wanneer we een ruiter gaan toevoegen .
De nieuwe balans is nodig omdat van nature het paard meer op de voorhand loopt als op de achterhand.
Voegen we hier zonder enige verandering een ruiter aan toe dan gaat het paard op termijn blessures krijgen aan zijn benen door overbelasting .
In het begin lopen we tijdens het longeren dan ook dicht bij ons paard omdat we hem moeten corrigeren wanneer hij uit zijn vorm zal vallen.
Maar we moeten zo snel mogelijk de zijwieltjes proberen weg te halen van zodra het paard op eigen benen in zijn nieuwe balans blijft lopen.

Daarna gaan we handwerken en kunnen we nog meer de vorm gaan bepalen en de achterbenen sterker gaan maken.
Wanneer we dan uiteindleijk op ons paard stappen dan heeft die al een degelijke basis achter de rug.

En herkent hij de hulpen terug uit het longeren en het handwerken.

[Furia]

Als ik een paard in een normale training heb, dan rij ik 2 dagen, als het weer t toe laat, dan een dag vrij of een de longe of anders om. Zo doe ik t al jaren. Aan de longe zie een paard bewegen, zn hele lichaam bewegen, de afdruk van de hoeven, het hele paard kan je observeren. Bij mij nooit toeters en bellen er aan. Gewoon op eigen beentjes lopen met de neus over de grond. Eigenlijk een conditie training,een ontspanningstraining en een observatie van het hele paard. Je kan zo ook goed kijken of je paard recht is. Aan 1 kant makkelijk en aan de andere kant moeilijk, is vaak een teken dat het paard niet recht is.

De ene keer is het conditie training en de andere keer gehoorzaamheid. Veel overgangen met stemhulp. Je kan zien of je paard goed van achter vertrekt en met je stem kan je langzamer, sneller laten gaan. Ze worden atent en houden je goed in de gate met het binnen oor.

[PinkPrincess]

Als je de oorsprong van het dier gaat bekijken had de mens het paard nooit mogen beleren en temmen, het dier hoort van oorsprong vrij te zijn, een vrije ziel die puur en schoon is. Wij mensen hebben het in een hok gestopt. Maar dat terzijde want wij eigenaren doen ons uiterste best om onze paarden het beste van het beste te geven en iedereen doet dat op hun eigen manier.

Longeren doe ik omdat het een zeer goede training is zonder ruiter belasting en je veel moet samen werken op enkel lichaamshouding en stem. En mijn paard heeft er altijd heel veel plezier in en krijgt er meteen een energie boots van haha

[Anneliesbvdv]

Ik heb een vraag over het longeren. Ik zet het graag in om zijn aandacht en gehoorzaamheid te vragen ( naast natuurlijk het fysiek trainen), maar soms kan ie ook enorm uit zijn plaat gaan en als een gek in de ronte springen. B.v als er met veel hoefgekletter een stel paarden langloopt. Ik doe dan maar net of het erbij hoort en op mijn commando gaat, maar ik weet natuurlijk wel beter. Niet bepaald gehoorzaam dus, maar dan denk ik "vooruit maar, even gek doen moet kunnen". Zou ik toch consequent moeten blijven ?

[Nicole]

Lijkt me handig om samen te werken aan discipline. Het hoort er niet echt bij, maar is wel een reactie van je paard. Experimenteer er eens mee om hem weer terug te krijgen nar gewoon netjes om je heen gaan.
Dat zijn lessen waar je beide wat aan hebt.
Niet straffen, maar corrigeren en jezelf en je paard de weg wijzen.

Uit je plaat gaan doe je in de wei, een keer wegspringen hindert niet maar samen leren hoe je dat opvangt is een interessante les. Voor mens en paard.

[mimi]

Goed dat ik dat nu ook weet. Ik had laatst hetzelfdez voor met Goma. Normaal is hij erg braaf aan de longe, maar die dag ging hij, nadat ik linkergalop had gevraagd, er ineens vandoor. Hij sprintte ineens in de rondte, met af en toe wat gekke sprongen ertussenin, doet hij anders nooit. Het gekke was wel dat hij helemaal niet aan de longe trok.
Toen hij nog jonger was en hij iets moeilijk vond bij het longeren probeerde hij soms wel weg te springen en de longe los te trekken. Nu deed hij dat niet. Hij was heel uitgelaten, maar bleef netjes op cirkel. Ik heb hem toen wel even laten doen. Ik dacht dat hij gewoon eens zin had om te spelen, en het teveel aan energie er even uit moest. Daarna hebben we de les gewoon opgepakt waar die was afgebroken, en dat ging prima, dus ik dacht dat het wel goed was geweest om hem even te laten doen.
Maar het is dus toch beter om dat niet te doen? Er is een tijd om te werken en een tijd op te spelen, en daar moet ik duidelijk in zijn.
Hoe kan je hem dat dan duidelijk maken? Hij was echt niet zo eenvoudig stil te leggen. Hoe pak je dat het beste aan?

[Nicole]

Het is helemaal niet verkeerd om een paard af en toe even wat stoom af te laten blazen. Jonge paarden zet je meestal even aan de longe zodat ze de 'stalmoed' kwijt zijn. Dan kijk je met ogen van; 'blij dat ik er nu niet op zit'.

Wat ik bedoel is dat het niet verkeerd is, maar zie dit soort momenten als een les om je paard weer terug te krijgen. Daar heb je wat aan, en je paard ook. Zo leer je samen weer onder controle te komen. Denk maar aan kinderen, die moeten af en toe ook even 'uit hun dak' gaan, maar moeten zich ook weer kunnen gedragen.

Als een paard niet trekt dan is dat erg beleefd, daar zou ik zelf erg blij mee zijn. Respect krijg je, en dat is een geschenk. Dit soort momenten zijn wel mooie momenten om samen te oefenen en te zien en te ervaren hoe eenvoudig het wordt om samen weer terug te gaan naar kalmte. Vooral op je buitenritten kan dat zeer aangenaam zijn, weten dat je dat kunt zonder in paniek te raken of te denken FOUT, FOUT. Dat is het nooit.
Dieren denken zelf ook, en wij hebben de eer ze te mogen begeleiden in onze wereld.
Corrigeren, helpen en samen leren. Er is geen leukere weg dan die weg.

[Anneliesbvdv]

Ik heb daar toch nog een vraag over. Onder een ander item noemde je dat het de kunst is om je paard "leeg te maken ik zijn hoofd" en alle opgekropte energie of gevoelens er weer even uit te laten vloeien, zodat hi weer schoon is. Ik herken dit erg, maar heb nog niet altijd door wanneer dit aan de hand is.
Soms stap ik er op en is ie niet "leeg" en vibreert alle spanning onder me. Dan longeer ik hem de volgende keren maar even om zijn "stalmoed" kwijt te raken (vaak totaal overbodig).
Een andere keer, lijkt ie juist spanning op te lopen in het werk en gaat ie na de training bij het losgooien alsnog uit zijn plaat. Ik sta dan met verbazing te kijken hoe ie bijna over de 2 m hoge omheining wil springen.
Kun je "lezen" en daarmee voorspellen of je paard "leeg" is ? Het klinkt allemaal misschien een beetje vaag en raar, maar ik hoop dat je snapt wat ik bedoel.

[Nicole]

Yep, ik denk dat ik wel snap wat je bedoelt.
Een paard leeg maken in zijn hoofd is geen doel op zich. Het is een middel om even tot rust te komen. Een pauze inlassen werkt, een pauze waarin je even niets doet en alleen maar staat. Voor mensen is dat heel moeilijk omdat wij altijd iets willen DOEN. Wij houden niet zo van niets doen.
In de natuur, in de denkwereld van een paard is juist dat niets doen een moment van leegmaken. Tot innerlijke rust komen.
Met een paard kun je dat samen doen, en als dat lukt dan bereik je veel meer dan met ons gebrabbel, doorlopend commando's geven, jezelf niet bewust zijn van de spanning in je etc. etc.

Paarden, en dat geldt voor alle bewegende dieren, hebben als basis vluchten bij gevaar. (Wij ook, maar wij doen graag stoer) Daarom kunnen ze van volkomen rustig zijn ineens veranderen in die 2m omheining willen nemen. Dat doen ze omdat hun DNA ze zegt dat vluchten het enige is wat werkt. Hoe ze dat doen maakt niet uit, daarom moeten wij zo goed nadenken om het voor hen veilig te houden en te zorgen dat ze niet in de problemen komen maar ze 'hanteerbaar' zijn, en blijven als wij dat willen.
Daarom is een gespannen paard wat laten bewegen, of even longeren zonder een woord te spreken veel rustgevender dan een heel verhaal afsteken tegen een paard wat je toch niet begrijpt. Bewegen helpt, dan kan het angsthormoon afvloeien. Maar een paard voelt wel jouw spanning, daar zijn ze specialist in.

Hoe meer je oefent met de emoties, en ze eerst leert te zien, hoe gemakkelijker het wordt om je paard te helpen, noem het gerust je paard geleiden in de voor hem vreemde wereld. Onze wereld waarin wij weten wat goed is, iets van ze willen en verwachten dat ze ons gehoorzamen.
Die weg is boeiend, en die weg is leuk.
Als je de emoties van je paard kunt geleiden, dan gaat alles daarna vanzelf. Kost wel tijd, en eerlijk durven zijn tegen jezelf.

Een paard lezen is niet moeilijk, maar daar heb je wel ervaring voor nodig. Op den duur gaat het steeds gemakkelijker, dat zul je wel merken.
Daarom maak ik verschik tussen training en omgang. Met trainen kun je paarden trucs en kunsten leren, mar het zegt je niets over de stemming.
In de omgang, dus zonder commando's maar vanuit stilte kun je gaan lezen en leren je paard te begrijpen. Voorwaard eis wel dat je dat zelf ook kunt, je eigen hoofd leegmaken is veel moeilijker dan een paard tot rust manen.

Zoals met alles, oefening baart Kunst.