Er is geen volwassen (gezond) paard, wat hard is tegen veulens. Helaas dat ben ik niet met je eens.
Ik heb veel studies en observaties gedaan over wilde paarden, en juist paarden beschermen hun veulens enorm en tolereren heel veel gedrag.
In gevangenschap behandelen (te) veel mensen een veulen alsof het een volwassen paard is, en dan vraag ik wel eens hoe iemand zijn eigen kinderen corrigeert, of zijn of haar kind heeft leren eten met mes en vork. Laat staan die van een ander, rammen maar?
Nee, dat rammen op onschuldige veulentjes, daar word ik erg verdrietig van. Zo leren ze dat grofheid normaal mens/paardengedrag is.
Net wat je wil natuurlijk.
Wij zijn geen spofty's wij zijn behoorlijk agressieve wezentjes, we rammen vrij snel er op los. Niet eens uit slechte bedoelingen denk ik, maar uit onwetendheid. We snappen hun gedrag niet en snappen ook niet dat een jong paardde weg gewezen zou moeten worden, in plaats van hem of haar pijn doen.
In de dierenwereld, wordt wel gecorrigeerd, en vooral paarden dreigen heel wat af. Veel bluf en aan de jongeren om op tijd weg te zijn voor je wel geraakt wordt. Alleen in gevangenschap zie je dat paarden elkaar slopen, bijna altijd komt dat voort uit pure frustratie.
Nog een punt is dat we in gevangenschap nooit een kudde hebben, we zetten wel paarden bij elkaar en denken dan in onze zelfgemaakte droom dat we een kudde hebben. Dit hoor ik zo vaak, bij mij in de kudde...
Helaas, een klas met een juf is geen familie en zal dat ook nooit worden. Ze gaan misschien wel 'familiair' met elkaar om, maar familiebanden, nee die hebben ze niet.
Pas als je een echte kudde hebt ontmoet dan weet je dat je, in de tijd van de veulens, als mens beter ver uit de buurt kan blijven. Hij, de haremhengst sloopt je, en hij heeft gelijk. Met een beetje pech is er ook een merrie die het niet waardeert dat je te dicht bij bent, en aangevallen woreden door twee paarden, dat wil niemand meemaken.
Mensen zijn niet altijd bevriend met paarden, we dwingen en zijn helaas nog altijd agressieve wezentjes. We denken dat we met geweld ver komen, en dat komen we ook wel, totdat het kind groot is en geweld tot het 'normale gedragspatroon'hoort. Kun je een paard dat kwalijk nemen? Kun je dan nog terug, goddank wel, dieren willen niet agressief zijn. Ze willen een evenwichtig leven met rust.
Ik hoop dat dit ooit nog eens verandert, en dat mensen opnieuw leren kijken naar paarden, zoals ze echt zijn. Galant, teder, vriendelijk en vooral heel beschermend naar de veulens en naar hun vrienden.
Voor Coco zou ik willen meegeven je goed te bedenken wat je gaat doen. In gevangenschap kan een oudere merrie een veulen 'stelen'. Dat gebeurt wel eens op fokkerijen als een jonge merrie haar eerste veulen krijgt. De oudere merrie (=hoger) kaapt het veulen direct na de geboorte. Ze doet alles wat de moeder ook doet, alleen ze heeft geen melk. Voor fokkers is dat extra opletten, en als het nodig is corrigeren. Want zo'n veulen sterft als hij/zij de biet niet tijdig drinkt.
Als je een veulen van een te jonge merrie afpakt, door droogwrijven, halsteren etc. verbreek je de verbinding die de moeder zou moeten maken. Het is haar veulen, niet de onze. Werk samen met Moeder Natuur, maar neem het niet over, wij falen daar in. Grijp alleen in als het echt niet gaat.
De moederloze veulencentrale heeft het in ons landje niet voor niets zo druk met al de ingeprente veulens. Volgens de natuur zijn die door mensen 'afgepakt'. Maar niet iedereen wil naar het eigen gedrag kijken, en de behoefte om je te bemoeien met Moeder Natuur is enorm.
Moeder kan het best wel. Geef haar zoals Buenasuerte al zegt de gelegenheid, en waak, net als een haremhengst zou doen. Waken op een afstand en liefdevol en teder de jonge merrie begeleiden.
Die kant hebben paarden van nature. Geef de natuur een kans.
Wat ik schrijf is maar een advies Coco, en doe er mee wat je zelf past en wat jij denkt dat goed is.
Hoop op het allerbeste voor jullie.
![Laughing :lol:](./images/smilies/icon_lol.gif)